''Ja, het was gezellig bij Owen hoor,'' probeer ik zo normaal mogelijk te zeggen, ''hij komt vast al naar school morgen.'' Ze heeft door dat er iets is, daar hoef je haar gedachtes niet voor te lezen, je ziet het duidelijk aan haar gezicht.
''Ik snap het, Owen vond het vast ook vervelend dat ik hem liet zitten,'' zegt ze met een zucht, ''het spijt me. echt! Maar je begrijpt het toch wel!! Ik bedoel Daniel!'' Ze lacht en pakt me vast. ''Daniel!! En Ik!! Dat kun je toch niet geloven?!?"
''nou, nee bijna niet,'' zeg ik wanneer ik net alsof doe dat ik lach. ''Vertel, wat hebben jullie allemaal gedaan?''
''Oke dus eerst waren we gewoon een beetje aan het praten, toen vroeg hij of ik ooit op...''
''Daisy, wat een leuke verrassing, kom je ook gezellig even naar binnen? Wil je een hapje mee eten?''
Abby draait geïrriteerd om en zegt tegen haar moeder dat ze net in een heel leuk verhaal zat en dat ze haar had verstoord.
''Sorry, maar ik denk dat mijn moeder al op me gerekend heeft, ik denk dat ik nu wel moet gaan. Zie je morgen op school!'' Zeg ik tegen Abby en zwaai naar haar moeder.
''Nee, wacht nou, Daisy.'' zegt Abby met een expres gemaakt sip gezichtje.
''Sorry, maar ik moet echt naar huis.''
Misschien zei ik dat alleen om het verhaal van Daniel niet te horen, ik heb net zoveel Hekel aan zulke aandachtstrekkers als Owen. Misschien wil ik daarom gewoon dat Daniel niet de waren is. Van opa mag ik soms dingen ook niet weten, vooral die in de toekomst zijn, of waardoor je andere keuzes zou maken. Bijvoorbeeld als ik een vriendje zou krijgen, hij zou niet zeggen dat hij niet de waren is. Dan zou ik hem namelijk dumpen en als hij zou zeggen dat hij de waren is, ga ik het misschien haasten en daardoor domme beslissingen nemen. Ik zou ook nooit positief in een relatie van Abby en een jongen kunnen staan als ik zou weten dat hij niet de waren zou zijn.
We zijn met z'n zessen thuis, mijn vader en moeder, Jenna, Mike, Jason en ik. Jason studeert al, hij is daardoor vaak weg, dus eigenlijk zijn we met vijf mensen thuis. Jenna heeft de tafel gedekt en is daar helemaal trots op. Mike speelt met een speelgoed draak die Jason ooit voor hem gekocht heeft. Ik til Jenna op en zeg dat ze de tafel heel erg mooi heeft gedekt.
''Er is een verrassing voor je,'' zegt ze lachend, ''In de keuken, kijk maar!''
Ik leg haar weer op de grond en loop naar de keuken,
''Jason!!!''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten