Voor ik naar huis fiets, fiets ik weer snel langs Aby. Aby's fiets staat voor haar deur. Blijkbaar heeft Daniël haar bij haar fiets afgezet. Ik vraag me af of ik wel naar binnen moet gaan. Ik pak mijn mobieltje snel uit mijn zak en zie dat het al bijna zes uur is. Mijn ouders verwachten me vast al. Ik hoor opeens zacht getik. Eerst denk ik dat het een tak is die ergens tegen aan waait. Dan kijk ik naar boven en zie ik Aby tegen haar raam aan tikken. Ik zwaai en glimlach en stap op mijn fiets in de hoop dat ze begrijpt dat ik weg moet. Ik wil haar eigenlijk liever niet spreken omdat ik bang ben dat ik zeg dat Owen haar leuk vindt. Aby doet snel haar handen naar voren, als teken dat ik moet wachten. Ze wijst naar de voordeur en rent dan naar beneden.
''Je zult het niet zeggen. Geloof me, ga maar.'' fluistert opa in mijn oor. Ik knik snel en zeg dan zacht,''voor Owen.'' Ik haat het om te liegen tegen Aby, vooral omdat ze het niet bij mij kan doen. Dat is niet eerlijk. Ik heb het namelijk gelijk door, dan hoor ik haar gedachtes. Maar ik ga niet liegen. Ik ga iets niet vertellen, voor Owen. Oke, dat is wel een beetje liegen. Maar ja, wat als Aby nu te horen zou krijgen dat Owen haar leuk vindt. Ze zou een hardverzakking krijgen. Ze zou het echt niet zien aan komen.
''hey Daisytje van me!'' ze komt op me afrennen en geeft me een knuffel. Ze gooit me bijna van me fiets af, dan laat ze me los. Ze heeft een grotere lach dan ooit te voren.
''Zo, zo. Volgens mij is die 'big smyle' niet voor mij bedoeld.'' zeg ik met en glimlach.
Aby draait een rondje en begint een beetje rond te dansen, ''Het was super!'' zegt ze hard.
Ik lach maar een beetje, ik heb er niet echt iets bijzonders op te zeggen zonder het woord Owen. Ik zou subtiel willen vragen wat ze zou zeggen of doen als Owen haar leuk zou vinden, alleen is dit niet echt het moment.
''Is er iets...'' vraagt Aby opeens met een serieus gezicht. ''Ow, natuurlijk. Je bent natuurlijk verdrietig dat ik je liet zitten. Het spijt me echt, ben je nog verder gaan winkelen?'' Je hoort gewoon haar schuldgevoel in haar klanken. Dus ik zeg maar: ''Nee, tuurlijk niet, waarom zou ik boos zijn. Ik gun het je alleen maar.'' ik slik en wacht even, ''ik was bij Owen.'' Ik spreek zijn naam nerveus en veel te snel uit. Daarom kijkt Aby me raar aan en ze vraagt of het leuk was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten