Abby zwaait vrolijk naar me en dan rijden ze weg.
Opeens komt opa naast me staan. ‘hoi, opa’zeg ik
als gewoonlijk, natuurlijk zeg ik het niet hard op, anders kijkt iedereen me
gek aan. Ik zeg het in mijn gedachten. Hij hoort mijn gedachten, ik hoor zijn
gedachten. Zo praten wij. Ik koop een ijsje en dan volg ik hem naar een
tafeltje. Ik kijk even naar buiten naar de plek waar Abby en Daniël net nog
stonden. Dan draai ik me om naar mijn opa. ‘Ik weet niet wat het is opa.’ik
wacht even en ga dan verder. ‘Ik heb niet zo´n goed gevoel over Daniël. Meestal
klopt mijn gevoel, maar Abby leek zo gelukkig. Misschien is mijn gevoel gewoon
dat hij niet de ware is. kan dat?’Ik kijk hem aan, ik let wel op dat mensen
niet zien dat ik naar een stoel kijk en soms zelfs een beetje mompel. Soms durf
ik hem niet lang aan te kijken met mensen om me heen, straks denken ze dat ik
raar ben. Iedereen kan natuurlijk even weg staren maar toch durf ik het soms
niet.
‘Je gevoel zegt wat je gevoel zegt.’‘Kom op opa, daar heb ik niets aan.’zeg ik lachend, of beter gezegd, denk ik. Hij pakt mijn hand vast wanneer hij langzaam waziger word. Zo gaat dat dus. Hij komt zomaar, spreekt me moed in, soms een grapje of praat wat en dan verdwijnt hij in het niets. Ik weet niet waar hij heen gaat, wat hij zowel doet. Ik denk dat hij bij mijn oma is en over haar waakt.
Van het een op het andere moment hoor ik hard gelach. Hailey met haar clubje barbies waren binnen gelopen. Ik zucht misschien iets te hard, ik had namelijk eerst niet door dat ze het hoorden. Hailey draait zich gelijk om. ‘kijk jongens, hier is onze freak.’zo noemt Hailey me, freak. Zo noemen ze me al sinds de brugklas. Dat komt omdat ik in de pauze achter in de kantine zit. Ik hou namelijk niet van drukte, de aura’s mengen zich dan bijna, de stemmen in mijn hoofd over heersen mijn gedachten dan. Ik probeer er buiten te blijven, ik zet dan muziek op en kijk dan naar buiten. Sinds vorig jaar ken ik Abby en Owen, ze houden ook niet van de drukte, we zitten nu elke pauze samen. Ik heb ze ontmoet op de gang in de pauze, ze zaten samen op een bankje. Ik liep die pauze naar de WC omdat ik wat drinken op mijn shirt had geknoeid, eerst dacht ik dat ik op een slecht moment kwam. Hailey liep namelijk net op dat moment met haar beste vriendin, Jasmijn, uit de WC. Ik weet nog precies dat ze met haar ogen rolden toen ik langs haar liep. Ik besteed daar nooit veel aandacht aan en maakte mijn shirt snel schoon. Op dat moment hoorden ik Hailey en Jasmijn allebei freak zeggen. Ik was klaar met mijn shirt en ging in de opening van de WC deur staan. Ze noemden een klein meisje met een vrolijk wit rokje met bloemetjes en een wit shirtje en een jongen met redelijk lang, bruin haar met een spijker broek en een grijs shirt met een of andere band er op freaks. Ik hoorde haar nog net zeggen, ‘ik ben veel te goed voor jullie.’Dat was mijn moment om met mijn ogen te rollen. Ze liep daarna weer weg. Natuurlijk liep ik naar ze toe om te zeggen dat je niet naar haar moet luisteren. En zo hebben we elkaar ontmoet, dus eigenlijk doet Hailey ook goede dingen, mij onbewust vrienden geven bijvoorbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten