Ik ben nooit bang, ik ben nooit geschrokken, ik ben alleen blij als ik mijn opa zie. Alleen ik ben nu wel even gehaast, soms komt hij op verkeerde momenten. Ik wil hem altijd aandacht geven als ik kan, maar als ik naar school moet is dat soms moeilijk. Ik pak mijn tas, roep tegen mijn moeder hoe laat ik thuis ben en ga naar school.
Abby zit in een hoekje in haar wiskunde boek te kijken, ze kijkt serieus maar ik zie al van een afstand dat ze er niets van snapt.
‘Eindelijk! Je bent er, ik begon me al zorgen te maken. Je weet dat ik niet alleen in de klas wil komen zonder jou, niet in deze klas. En ik snap ook al niets van wiskunde, wil je het me uitleggen? Owen is vandaag niet op school. Weet je dat ik Hailey net zag rond lopen met rood haar! Het staat haar echt niet! Maar ja, niemand zou dat tegen haar zeggen. Zij is immers populair.’
‘Rood? Serieus?’ ik doe maar alsof ik het een beetje interessant vind, daar word ze tenminste ook een beetje vrolijk van. Ik kijk op de grote klok die in de kantine hangt en zie dat het bijna tijd is. Ik trek aan haar mauw en wijs naar de klok. ‘We komen straks nog te laat’
‘ja, te laat komen bij meneer Visser kun je maar beter niet doen.’ Ze lacht schattig en veegt haar haar uit haar gezicht. Abby is een redelijk klein meisje met bruin haar, ze draagt een grote bril zonder sterkte omdat ze dat cool vindt. Abby is heel erg mooi. Ze heeft schattige kleine oogjes en lieve bolle wangetjes. Ze draagt vandaag een schattig jurkje met bloemetjes met leuke kantjes aan de onderkant. Daarop heeft ze een kleine wollen vestje aan, waarmee ik haar mee trek door de gangen.
‘kijk, Daisy’zegt ze opgewonden en ze knikt naar een vijfde klasser, ik heb geen idee hoe hij heet. ‘Zie je hoe knap hij is, ik ga in de pauze hoi zeggen, ga je dan mee?’
Ik wacht even met antwoorden, uiteindelijk zeg ik toch maar: ‘En Justin dan? Je vond hem toch zo leuk?’
‘Justin is ook wel leuk,’zegt ze met een klein glimlachje maar wel aarzelend. Ze wacht nog even en zegt dan: ‘maar, hij gaat mij toch nooit leuk vinden.’
‘Ben je gek! Natuurlijk wel, je bent super lief en slim! Als hij dat niet ziet is hij het niet waard! Laat hem dan maar met die stomme domme sletten gaan.’We schieten allebei in de lach. ‘het is wel waar!’Voeg ik er nog aan toe.
na school lopen ik en Abby naar het winkelcentrum. We praten nog even over de pauze, of Justin nou echt leuker is dan Daniël. Daniël was de, volgens Abby, knappe jongen.
‘Daniël en Justin’Abby kijkt dromend naar boven. Ik ga even iets sneller lopen zodat ik haar kan inhalen en voor haar kan staan. Als ik voor haar sta pak ik haar schouders met beiden handen vast en schreeuw hard: ‘Word wakker, Abby, word wakker.’
Ik ga weer lachend naast haar lopen, haar blauwe aura word duidelijker. Een blauwe aura betekent liefdevol, rust, toewijding en wijsheid.
Ik kijk haar opeens serieus aan, ‘zeg nou eerlijk, wie vind je leuker?’ik stoot haar aan met mijn elleboog, ‘zeg op’zeg ik lachend.
‘Justin’zegt ze aarzelend ‘nee Daniël, mag ik beide kiezen’we lopen lachend verder. Opeens staat Abby stil. Ik draai me naar haar toe.
‘wat is er?’vraag ik.
‘kijk daar’fluistert ze, ‘zie je het? Daar staat hij! O my god hij kijkt! Wat moet ik doen!’Ik draai me om, want ik heb geen idee waar ze het over heeft, ik moet om haar reactie lachen en zeg maar:‘Ga er heen!’Ik geef haar een duwtje naar zijn kant toe en ze loopt naar Daniël, maar draait wel nog een keer om en steekt een duim op. Daniël staat met zijn scooter tegen een muurtje en roept Abby en dat ze naar hem toe moet komen. Ze ziet er erg gelukkig uit en ik besluit een ijsje bij de ijssalon te halen. Daar kan ik namelijk goed kijken wat ze aan het doen zijn. Ik zie ze praten, Abby lijkt wel een beetje nerveus maar uiteindelijk geeft Daniël haar een knuffel en stappen ze samen op zijn scooter. Abby zwaait vrolijk naar me en dan rijden ze weg. Opeens komt opa naast me staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten